Dango (zoete Japanse dumplings) op vier manieren

Geplaatst op 22 maart 202023 maart 2020 door The Cozzi Corner

Toen ik in 2018 in Japan was, zijn we op de dag van onze aankomst in een conibi (een soort Albert Heijn To Go) gelopen om wat snacks voor op de hotelkamer te kopen. Voor ¥ 108 (= €0.90) kocht ik daar een portie mitarashi dango: vier witte bolletjes op een stokje met lichtbruine saus. Bij de eerste hap was ik gelijk verkocht! Zacht, smeuïg, zoet, én zout; er gebeurde van alles in mijn mond! In Kyoto kwamen we diverse kraampjes tegen die verse mitarashi dango verkochten. Op de foto hier links zie je dat ik zo snél mogelijk die dango in mn gezicht probeerde te proppen, nog vóór Gilberto een foto kon maken van zijn snack! In deze post laat ik je zien hoe je super makkelijk zelf thuis deze lekkernij kunt maken – met wel 4 verschillende smaak opties!

Makkelijk

Ik heb lang gewacht met het maken van dango nadat we uit Japan kwamen – veel te lang! Ik was bang dat het heel moeilijk zou zijn om te maken, of dat het niet zo lekker zou smaken als in Japan. Niets was minder waar, want dango is echt héél simpel om te maken! Het bestaat uit slechts twee ingrediënten: zoete rijstmeel en zachte tofu. Hieronder leg ik iets meer uit over deze ingrediënten.

Zoete rijstmeel

Shiratamako die ik in Nederland heb gevonden – rechts in Shilla (Amsterdam) en links in Kazaguruma (Rotterdam)

Zoete japanse rijstmeel wordt mochiko genoemd. Maar, er zijn verschillende soorten rijstmeel. Als je in de toko komt, kan je glutinous rice flour, rice flour (glutinous), sticky rice flour, kleefrijstmeel, of ketanmeel tegen komen. Mocht je een toko in de buurt hebben die een uitgebreidere Japanse sectie heeft, kan je stuiten op shiratamako of joshinko. Ik zal kort en bondig uitleggen wat de verschillen zijn:

Glutinous rice flour is hetzelfde als kleefrijstmeel of ketanmeel. Dit wordt van langgraan kleefrijst gemaakt.

Joshinko is een fijne, poederige rijstmeel. Met het woord mochiko wordt eigenlijk deze variant bedoeld. Dit wordt van korte graan kleefrijst gemaakt.

Shiratamako is een wat ‘brokkeligere’ soort rijstmeel, zoals je misschien op de foto kan zien. Het is gemaakt van dezelfde soort rijst als joshinko, maar het proces is anders.

Eigenlijk, moet je dango maken van joshinko en/of shiratamako. Het grootste verschil zit hem namelijk in de textuur: van shiratamako worden de dango bolletjes wat elastischer en van joshinko worden ze minder plakkerig dan met glutinous rice flour. Maar, dat wil niet zeggen dat je geen dango kán maken van glutinous rice flour. In mijn recept gebruik ik dat namelijk wel, omdat de Japanse rijstmeel soorten maar op een paar plekken in Nederland te verkrijgen zijn.

Tofu

Voor dit recept gebruik ik deze ingrediënten

Nog even snel iets over het andere ingrediënt van dango: tofu. Als je wel eens voor het vegetarische schap hebt gestaan, zal je gezien hebben dat er verschillende soorten tofu bestaan. Voor dango is het essentieel dat je silken tofu gebruikt! In iedere toko is dit te krijgen. In de reguliere supermarkt wil het nog wel eens bij de Aziatische producten staan, en is het te krijgen in een lang houdbare vorm in een kartonnen pakje.

4 manieren

Met het woord dango worden de witte bolletjes op het stokje bedoeld. Er zijn verschillende manieren om dango af te maken. In deze post laat ik je deze 4 varianten zien:

Mitarashi dango – met bruine een zoet-zoute saus
Andango – met anko (zoete rodebonen pasta)
Goma dango – met zwart sesamzaad
Kinako dango – met kinako (geroosterde sojabloem)

Kinako dango (met geroosterde sojabloem)

Zo. Genoeg gekletst! Let’s make dango!

Recept afdrukken