Japan reis deel 1: Aankomst & Tokyo
In deze blogpost neem ik je mee door onze eerste 4 dagen in Japan die wij doorbrachten in de bruisende wereldstad Tokyo! Elke dag hebben wij toeristische trekpleisters bezocht in een ander deel van de stad.
Dag 1: Aankomst
Op dinsdag 6 maart 2018 landde vlucht KL0861 om 09:45 in Tokyo Narita Airport. Na een ellendige 10,5 uur durende vlucht (zonder slaap) was ik fysiek kapot, maar mijn humeur kon niet stuk! Ik was ein-de-lijk in Japan!
Ik weet nog heel goed dat het aller eerste bizarre Japan-ding wat ons overkwam was dat de koffers al op de rolband lagen toen wij aan kwamen lopen! Dat was me nog nooit eerder gebeurd! Dit was het eerste van vele voorbeelden van de kwaliteit van service in Japan. Nadat we onze koffers gehaald hadden, kregen we de prachtige Japanse immigratiestempel met Mt. Fuji en sakura in onze paspoort wat tevens als ons visum diende. Daarna liepen we als eerst naar het postkantoor op de luchthaven van Narita om onze pocket WiFi router op te halen. Zoals verwacht lag er keurig een envelop met onze naam op ons te wachten met daarin het apparaatje, een hoesje, een oplaad kabeltje én een ingevulde retourenvelop. We bewaarden het aanzetten van het apparaatje voor in de Narita Express trein naar Shinjuku. Vervolgens liepen we naar het JR Rail loket om onze JR passen op te halen. Met de vouchers die we thuis ontvangen hadden kregen we de €350 dure passen eindelijk in ons handen. We konden er gelijk gebruik van maken en dat was maar goed ook, want die hadden we nodig om naar Tokyo-stad te komen!
”Pssst, lees je hierboven termen die je onbekend klinken? Lees dan hier in mijn post over de voorbereiding naar Japan wat er allemaal mee bedoeld wordt!”
Er zijn verschillende manieren om van Tokyo Narita Airport naar Tokyo-stad te gaan. Als je de JR rail pas hebt, is de Tokyo Narita Express de snelste manier (60 min, vertrekt 1-2 keer per uur). Het hangt er natuurlijk af van waar jouw accomodatie ligt. Ons hotel lag op loopafstand van station Shinjuku, dus dat was onze eindbestemming. Een alternatieve optie voor ons was om de JR Shobu lijn naar Shinegawa te nemen en daar over te stappen op de Narita Express (90 min).
Nadat de Narita Express voor ons neus schoongemaakt werd, stapten we in en begon onze reis naar Tokyo. We hadden de Wifi router aangezet en konden we gelijk veilig internetten. Na een klein uurtje kwamen we aan bij station Shinjuku, hét drukste station ter wereld. Met 3,6 miljoen bezoekers per dag en 200 uitgangen hebben we wonder boven wonder (en dankzij een goede voorbereiding *kuch kuch*) gelijk de juiste uitgang genomen en liepen we zó naar ons hotel toe.
In Tokyo verbleven wij in een APA hotel, locatie Shinjuku Kabukicho Tower. APA is een hotelketen die vaak door zakenmensen gebruikt wordt vanwege de centrale ligging en kleine kamers. Nou, kleine kamers was een understatement want wij vonden het geen hotelkamer, maar een hotelhok! De kamer was zo breed als dat het bed lang was en je kon er werkelijk waar je kont niet in keren! De badkamer met zitbad én elektrisch Japans toilet waren ruim voldoende en dan bedoel ik ruim als in ‘voldoende’, en niet dat hij ruim was 🙂 Trouwens, op de foto hier onder zie je de straat waar ons hotel in lag. Zie je die verschillende borden aan de zijkanten van de gebouwen? Die geven aan wat er op elke verdieping te vinden is. Zo moet je niet alleen op straat niveau scannen naar restaurants, maar moet dat in Tokyo ook in de hoogte!
Dag 1: Shinjuku
Nadat we hadden ingecheckt en onze koffers in ons hotelhok hadden afgezet was het al 15:00. We gingen er toch op uit, omdat we niet in slaap wilden vallen en om jetlag te voorkomen. We besloten om naar Shinjuku Gyoen National Garden te gaan, wat ongeveer 20 minuutjes lopen van ons hotel was. Alhoewel de tuin grotendeels nog in ‘winterstand’ stond, konden we desondanks onder een straalblauwe hemel en in de frisse buitenlucht genieten van de pruimenbloesem die nog in bloei was en van de prachtige Japanse naaldbomen die heel het jaar door mooi groen zijn. Op de foto hiernaast geniet ik op een bankje bij de theetuin van een huisgemaakt dorayaki en een kopje groene thee (niet afgebeeld). Dorayaki is een zoete snack die bestaat uit 2 kleine dikke pannenkoekjes met daartussen een vulling, welke traditioneel anko (gezoete aduki bonen pasta) is.
Dag 2: Shibuya
De volgende dag begon onze eerste echte volle dag in Japan. Deze dag stond de wijk Shibuya op het programma. Omdat de wijk Shinjuku eraan grenst, besloten we er heen te lopen. We begonnen de dag door naar Meiji Jingu Shrine te lopen (25 min), een van de bekendste Shinto heiligdommen van Japan. Maar, voor we daar waren hebben we achteraf gezien de aller lekkerste maaltijd van heel onze Japan reis gegeten.
Op de foto zie je een schaal tonkotsu ramen. Tonkotsu is de naam van de troebele bouillon die gemaakt is van varkensbotten. Deze variant had een gekookt kwarteleitje, wat gebakken spinazie, zeewier en chashu, opgerolde en geroosterde varkensbuikspek. Deze maaltijd kostte slechts 580 yen, wat omgerekend ongeveer €4,88 is (!!!) In Nederland zou je echt niet zo’n lekkere en verse maaltijd buiten de deur kunnen halen voor die prijs. En echt, die bouillon had de meest intense rokerige bacon smaak die ik ooit geproefd heb. Misschien was het de magie van de eerste ramen in Japan, misschien was het de honger, maar we hebben nergens meer zulke lekkere tonkotsu ramen gegeten als hier.
Maar, we waren onderweg naar Meiji Jingu Shrine. Deze gigantische shrine is 700.000 vierkante kilometer groot en staat vol tempels, tuinen, en de bekende put van Kiyomasa. Langs de lange weg naar het heiligdom staan honderden tonnen sake die gedoneerd zijn uit alle streken van Japan. Hier tegenover staan ook gedoneerde wijnvaten met onder andere wijn uit Frankrijk. Goed om te weten is dat je voor sommige tuinen een entree van 500 yen moet betalen.
Na een verfijnd kopje thee en een gebakje vervolgden we onze weg naar Shibuya. Een hele grote must visit voor mij was de One Piece Mugiwara flag store. Ik zal jullie niet vervelen met foto’s van mijn obsessie met de Japanse anime serie One Piece, maar dat was dus een winkel waar ik wel even zoet was. Daarna zijn we eigenlijk alle belangrijkste highlights van Shibuya langs gegaan waaronder Scramble crossing, het drukste kruispunt ter wereld, het standbeeld van Hachiko, de hond die tevergeefs 9 jaar lang op zijn overleden baasje bij het treinstation van Shibuya wachtte, het 109 Warenhuis, wat ongeveer hét bekendste kenmerk van scramble crossing was (het logo is anno 2019 verwijderd) en we zijn bij Tower Records geweest, een bekende CD winkel.
Dag 3: Minato
De derde dag hebben we in de wijk Minato gespendeerd. Het zou heel de dag koud, bewolkt en regenachtig zijn, dus die dag hebben we eigenlijk grotendeels binnen doorgebracht. We begonnen de ochtend wel bij de beroemde Tsukiji vismarkt. De binnenmarkt – inclusief de beroemde dagelijkse tonijnveiling – is per oktober 2018 verhuisd en hernoemd naar Toyosu Market. De buitenmarkt met alle winkeltjes en restaurantjes bestaat nog wel. Wij zijn zelf niet naar de tonijnveiling geweest, omdat je daar al om 5.00 voor de deur moet staan en de kaartjes first come, first serve verkocht worden. We hebben wel gelopen langs alle etenstentjes en hebben hier en daar kleine snackjes en spiesjes vlees/vis/ei gekocht waar we echt van smulden! Op de foto’s zie je verschillende gerechten die je echt alleen in Japan kan krijgen: Tamago-yaki is een opgerolde omelet die verrassend zoet van smaak is Gekookte mini-octopus op een stokkie, Nikuman, een soort gestoomd chinees bapao broodje en warabi mochi. Ik had warabi mochi in de traditionele smaken kinako (geroosterde sojabloem), groene thee en zwarte sesam. Gilberto had uiteraard de chocolade smaak.
Na ons bezoek aan de markt begon het echt te gieten, dus zijn we naar ander grote must-see trekpleister van Tokyo geweest: Tokyo Tower! Deze vuurrode toren is – zoals je misschien kunt gokken – op de Eiffeltoren gebaseerd en fungeert eigenlijk als radio- en televisie zendmast. Daarnaast biedt het een mooi observatieplatform over de stad Tokyo en zijn er binnen wat winkels, restaurants en wisselende exposities en evenementen. Oké, het volgende verhaal over onze ervaring in Tokyo Tower is een beetje apart, maar maakte deze ervaring in ons geval heel bijzonder. Komtie:
Onze One Piece Tokyo Tower ervaring
Bij de voet van de toren wilden we aan de kassa kaartjes kopen voor het observatieplatform. Deze kaartjes waren 900 yen voor het 150m platform en 2800 yen voor het 150m dek én de lift naar het 250m platform. Omdat het een bewolkte dag was, voldeed het 150m dek voor ons. Maar, we zagen ook een andere prijs bij de kassa: 150m dek + Tokyo Tower One Piece voor 2900 yen. In het deel over Shibuya heb ik verteld dat ik nogal idolaat ben van een Japanse animatieserie genaamd One Piece. Het loopt al 22 jaar lang en ik kijk het al zo’n 10 (!) jaar. Ik heb mijn vriend ook lichtelijk met het virus aangestoken, dus hij is er ook goed mee bekend. Enfin, we wisten niet wat deze ‘One Piece experience’ precies inhield, maar omdat we fans waren en ja, omdat het One Piece was, zijn we voor die dure tickets gegaan – zonder te weten wat dit precies inhield! Ik wist dat er een One Piece restaurant in Tokyo Tower zou zijn, dus ik dacht dat het wellicht de toegang daarvoor was.
Toen we binnenliepen zagen we allereerst niet één, maar twee One Piece thema restaurants: een buffetrestaurant en een café. Daarnaast was er ook een hele grote winkel met allerlei One Piece spulletjes. We vroegen ons nog steeds af waar we precies voor betaald hadden! We besloten eerst naar het observatieplatform te gaan en er daarna achter te komen wat het kon zijn. Ondanks de bewolking konden we zien en bevatten hoe vreselijk groot Tokyo wel niet was.
Nadat we terug beneden waren van het observatieplatform, zagen we dat het ‘One Piece gebeuren’ op de derde, vierde én vijfde verdieping was. We begaven ons naar de ingang, waar we onze jassen en tassen in kluisjes moesten doen en moesten wachten voor een grote dichte deur tot deze openging. Het had een soort Villa Volta-achtige attractie vibe. Toen we binnen stapten stonden we in een ronde zaal waarvan de muren een en al tv-schermen waren en kregen we een filmpje te zien van mijn geliefde One Piece personages (volledig in het Japans, zonder ondertiteling uiteraard dus ik snapte er helaas weinig van). Toen het filmpje afgelopen was, gingen de andere deuren open en leek het alsof we in een soort kroeg beland waren, ínclusief 9 levensgrote standbeelden van de belangrijkste One Piece personages! Wat bleek nou: dit was een compleet One Piece binnenpretpark! Het verhaal achter het park was dat de crew (de serie gaat over piraten – spare me) ”aangekomen” was op het ”eiland” Tongari, wat dus Tokyo Tower was. Je kon over alle drie de verdiepingen dus allemaal spelletjes doen en dingen bezichtigen die met de serie te maken hadden! Ik als super fan heb enorm genoten van de uren die we hier rondgebracht hebben en ik zal jullie niet vervelen met alle details van de attracties 🙂 Misschien maak ik hier nog een aparte post over!
Na uren in het park te hebben gespendeerd hebben we gegeten bij het One Piece Café wat op de begane grond was. Voor de fans: Ik had een Law ijskoffie en de Luffy’s meat pizza en mijn vriend had een Brook milkshake en de Usopp’s green garden pizza. Hierna was de dag alweer grotendeels voorbij! We hebben nog een tussenstop gemaakt bij Tokyo Central Station, maar daar was eigenlijk niet zo veel aan. Omdat het geregend had, leende het zich wel voor een mooie foto:
Dag 4: Asakusa/Akihabara
Onze laatste dag in Tokyo hebben we in de wijken Asakusa en Akihabara gespendeerd. In Asakusa wilde ik de beroemde Sensoji-tempel zien, de oudste tempel van Tokyo die zich kenmerkt door de gigantische papieren lampion die er hangt.
In de straat naar de tempel toe vind je allerlei kleine winkeltjes, boutiques en kraampjes met eten. Hier kon je allerlei traditionele Japanse souvenirs kopen! Ik heb hier onder andere mijn grote groene karakusa furoshiki vandaan, een doek die je kan knopen tot tas en die ik héél graag wilde hebben.
Na het bezoek aan de tempel zijn we met de metro naar Akihabara gegaan, wat ook wel bekend staat als het tech-district of ‘electric town’, vanwege het aantal elektronica winkels en winkels vol anime en manga dingen. Zelf vonden wij dit district een beetje tegenvallen, maar dat kon door het druilerige weer komen of doordat we misschien niet in de juiste straten waren. We hadden ook niet echt een bepaalde winkel die we wilde zien of een doel om daar te zijn, dus we hebben daar rondgelopen en gekeken/geluisterd/ervaren hoe intens overprikkelend sommige delen van Tokyo kunnen zijn 🙂
Onze enige 4 dagen in Tokyo hebben wij zo gespendeerd! We willen erg graag nog een keer terug om deze stad verder te ontdekken, want er zijn nog ontelbare plekken die we niet gezien hebben! Na onze dag in Asakusa/Akihabara zijn we de volgende dag vroeg vertrokken naar Kyoto. In de volgende blog post zal ik daar alles over vertellen.